επινίπτω

ἐπινίπτω (AM) [νίπτω]

ρίχνω σαν σταγόνες βροχής («τροφήν αύτοῑς... ὤμβρησεν οὐρανός, ποτὲ μὲν μάννα, ποτὲ δὲ ὀρτυγομήτραν ἐπινίψας» ΠΔ).